Mustafa Yıldız
ah, fâtıma
saçlarını hiç göremediğim!
havva’nın kızı.
oyaladılar beni.
kuşlarla aldattılar,
eskisi gibi. senin eskin yok fâtıma.
kandırdılar yazık
gene kuşlarla beni.
ikna edemedim gözlerimi.
seni alıp gittiler
beni de göklere esir ettiler.
gökte aradığını herkes buldu yerde
ben seni göklerde kaybettim
nerede bulayım fâtıma
değeri olmazmış geride kalanların.
hürriyettin fâtıma
hürriyet, adı “sadık” olanların.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder