Mücahit Kılıç
Salâda sesi titreyen müezzinin ürkekliği var kalemimde
İçimde mezara düşen üçüncü kürek toprağın soğukluğu...
Saçlarım hoyrat kalkışmalar içinde
Beyaz kamuflajlara bürünmüş asker edasıyla
Bu hâl içre gönlüm dargın en uzun gecelere
Hangi nota dile gelip haykırır zalimlere?
Ürkek kalemim, hoyrat saçlarım.
Yetişin
Yetişin yetmişinde bir ayağı çukurda gözlerime
Ürkek kalemim
Pantolonunu yırtarak eve gelen çocuk kalemim
Gönlüme çatan acılar ve ellerim
Hatalarımın bataklığında beklerim
Zarif bir adam bilirim
Bağışlanmamı dilerim, ben de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder