ŞAKRAK BESTE

Selim Tokgöz

                                                                                   ...

                                                                                   teşrifinle, ruşen gün

                                                                                   yakındır sayaraktan;

                                                                                   ahşap sırabanklar dün

                                                                                   ayırttım, arka parktan. 

şakrak beste

Selim Tokgöz

ölümüm erken nefeste olacak

-gülerken hüngür hüngür-

râvisi hak şairlerinkine benzer

okkalı bir mısra düşecek dilimden

yalınızlığım su dökecek ardımdan tek

sen de bil diye söylüyorum

dinlemesen bile yine, ey gül!

biliyorum -çünkü diliyorum-

ölüm denen sonsuza dönüm

bir soluksuzluk olarak değil,

aşk sarhoşluğuna daldığım

yönsüz oluğunda boğacak

ve eridikçe gurursuz tenim

mânam, mayamdan doğacak.

her can yükünü kendi sırtlanır

kendi ıssızlığına yürür ve ölür.

sanki arabesk şarkıydı yaşamak;

ölümümse, sesi gür

ahengi şakrak bir beste kalacak.