Mustafa Yıldız
Pinokyo, Pinokyo’m
Bir kalbin olduğunu biliyorum
Senin, sana hiç bahsetmedikleri
Bir kalbin olduğunu
Biliyorum Pinokyo’m.
Güvenmelisin bana
Yani biz birbirimize güvenmeliyiz
Ben hep doğruyu söylerim
Yine ve daima söyleyeceğim
Beni hiç sevmeyecek insanlar
Bu söylediğim de doğru
Beni hiç sevmeyecekler.
Pinokyo’m
Beni doğru söylediğim
Seni yalan söylediğin için
Sevmeyecekler.
Bizi sevmeyecekler Pinokyo’m
Ama kendi doğrularını da
Hiç söyleyemeyecekler.
Sen yalan söylemedin
Sana yalan söylettirdiler Pinokyo
Seni mecbur ettiler
Bu yüzden sadece
Burnunla alay edebildiler
Kalbine ilişemediler, ilişemezler.
Kaderimiz aynıymış Pinokyo’m
Aynıymış.
Beni de “doğru”dan vazgeçiremediler.
Kim bilir, benimle nasıl alay ettiler?
Üzülme sen
Sevin Pinokyo’m sevin
Benim kalbime de ilişemediler.
Bak bana o tahtadan gözlerinle
İnan bana taştan olmayan kalbinle
Tut ellerimi tut Pinokyo’m
Dinle beni
İnan söyleyeceklerime
Seni Gepetto yaratmadı
Seni Allah yarattı
Allah yarattı seni Pinokyo
Beni bizi ve hepimizi
O yarattı.
Bahsettim mi bilmiyorum
Benim de kalbim var
Her gün bu doğruyu
Defalarca söylerim kalbime
Söylediğim sözlerin en doğrusudur bu.
Pinokyo’m
İnsan kendi kalbine yalan söyleyemez ki
Pinokyo’m
Sana da içinde aşk mektubu olmayan
Üstünde Sayın Pinokyo yazan
Zarf verdiler mi
Ayın on biri olmadan?
Söyle bana böyle bir zarf aldıysan
Söyle Pinokyo’m
Söz, ben sana kızmam
Hiç kızmam, kızamam.
Pinokyo
Gepetto korkuttu mu seni
Kovmakla
Bunun sonucunda
Aç kalmakla
Almadım, almıyorum dedirtmek için
Adamlarını çıkardı mı yoluna?
Pinokyo’m korkma
Hani dedim ya
Allah’tan bahsettim ya sana
İşte o
Yalanı sevmez, doğruyu öğütler
O, doğruyu ve doğru olanları sever
Ve ancak bana kulluk edin der
Ancak bana sığının.
Ancak bana.
Gel Pinokyo’m
Dünyayı terk edelim
Sığınalım ona.
Pinokyo’m
Bu dünyadan gitmeliyiz
Dünya ile vicdanları arasına
Sıkışmış insanların yurdunu
Terk etmeliyiz.
Onlar bizden kaçtılar Pinokyo
Oysa biz kimsenin vicdanı değildik
Yine de kaçtılar bizden.
Onların kadınları
Dünyadan mı gebe kalıyor
Hiç güncellenmeyen dünyadan
Bu eskimiş dünyadan
Her gün bilmem kaç defa
Güncelledi telefonları kendisini
Ama dünya asla güncellenmedi
Ve hiç güncellenmeyecek.
Anlamak o kadar basit
O kadar basitti ki Pinokyo
Ah, anlamaya çalışmadılar
Anlamadılar.
Belki de hiç anlamayacaklar.
Biz, insanların vicdanı değildik
Ama bizden de kaçtılar Pinokyo’m
Kaçtılar bizden de.
Günü gelince onlar da
Senin atalarının kucağında
Hakikate uyanacaklar
Rüyaları yarıda kalacak
Ve Dünyanın zararları
Bir bir anlatılacak onlara
Biz gidelim artık Pinokyo
Seni biriyle tanıştıracağım.
Sakın peşimi bırakma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder