Hüseyin Ersin
Bitik ömrümün
Çürük tahtalarıyla
kurdum hayallerimi
Örselenmiş ümitlerimin
kırıklarıyla tutundum hayata
ve paslanmış kalplerin kirleriyle
yıkadım ellerimi
Nasırlanan parmaklarımın
Çapaklarıyla eşeledim
yüreğimi
…….
Kanayan yazgımın
Korlarıyla harmanladım
avuntularımı
Ve çiğnenen gururumun
Külleriyle sardım
acıyan bağrımı
………….
Rüzgâra savrulan saçlarının
kokusuyla yardım yeryüzünü
………
Paçavralanan gençliğimin
ve depreşen ruhumun çırpınışlarıyla
dayandım sevdaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder